iscostài , vrb: iscostare, iscostiai, iscostiare, iscrostiare, scostai Definitzione segare is costas, segare o bogare is costas de un'erba (es. càule, cranciofa o àteru); istesiare unu pagu Sinònimos e contràrios astesiai, issuzire, istegiare, istregire | ctr. acostai, acostire 2. iscóstiadi, pitzí, bae e andha! ◊ iscostiamus su letu dae su muru ◊ chi su Segnore no noche iscóstiet dae dainnantis suo! ◊ Tonnedhu si est iscostiatu dae sos cumpantzos pro annare a iscuntrobare Ètimu itl. scostare.

«« Torra a chircare