ispídu , nm: ispitu, spidu Definitzione cantu de linna, o de ferru, fine, longu, puntudu a un'ala, po ifrichire petza de orrostire: a logos dhu narant sazu / min. ispidedhu, ispidighedhu Sinònimos e contràrios ischidone, ischirru 2 / cdh. spitu Maneras de nàrrere csn: (nadu de ccn.) pàrrere in punta de i. = tènniri iscinitzu, pistighinzu, èssere orioladu pro carchi cosa, prontu a tucare, che pilloni in punta de pértia; faedhare a ispidedhinu = faedhare in manera arterada, a dirbetu, cun afuta; ispidos de fogu! (a frastimu) = lampos Frases mi seo afrituridu a su fogu girèndhemi totora che peta chi s'arrustit in s'ispidu (Grolle) 2. no sunt mancu ispidos, no, chi no los podes ingullire! ◊ e ite ti dao, ispidos, a manigare?! ◊ cudhu zòvanu fit sétzidu che in ispidos arrejonendhe cun duas piciocas bellas che fiore Ètimu ltn. *spitu Tradutziones Frantzesu broche Ingresu spit Ispagnolu espetón, asador Italianu spièdo Tedescu Spieß.

«« Torra a chircare