issustantziàre , vrb: issustassiare Definitzione
pèrdere, fàere pèrdere o bogare sa sustàntzia, sa fortza; nau in cobertantza, cumbínchere, cullonare, o fintzes iscioloriare cun arrexonamentos chi no si cumprendhent
Sinònimos e contràrios
illabare,
isolzighedhare,
lissiai
2.
mih no ti che issustàssiet cun sos illérios suos, mih! ◊ cun sos machines suos mi che at issustantziadu!
Ètimu
srd.
Tradutziones
Frantzesu
appauvrir
Ingresu
to impoverish
Ispagnolu
empobrecer,
agotar
Italianu
depauperare
Tedescu
arm machen.
