istibbíre , vrb: stibbiri Definitzione
istichire, pònnere cosa o gente a meda, a cracu, aintru de logu faendhondhe càbere cantu prus
Sinònimos e contràrios
indibbiri,
stibbai*
2.
su mundhu est istibbiu de traitoris de dogna arratza e manera (A.Cannas)
Tradutziones
Frantzesu
entasser
Ingresu
to cram,
to press
Ispagnolu
abarrotar
Italianu
pigiare,
stipare
Tedescu
pressen.