mórica , nf, nm: moriga,
móriga,
mórigu 1,
múrica,
múriga,
múrigu Definitzione
màniga de linna intrada in d-una mesa luna de linna etotu, lada (paret una marra), po murigare su cagiau faendho su casu, o po ndhe bogare sa farra de su lacu de sa mola: sa móriga de is maistos de muru est de ferru, unu pagu acancarronada e a màniga meda prus longa e grussa e s'imperat po fàere s'impastu (pruschetotu de crachina), cussa de su pastore podet portare sa parte chi s'intrat a su cagiau totu a puntas (serbit solu po murigare, faendho su casu)
Sinònimos e contràrios
búlia 1,
muricadore,
pilisa,
tiravarra
Frases
su pastore giagat su late e daghi morit l'isfiorit chin sa múriga ◊ po fai sa farra serbint su sedatzadori, su sedatzu, sa móriga, is turras
Terminologia iscientìfica
ans
Ètimu
srd.
Tradutziones
Frantzesu
cuillère à pot
Ingresu
stirrer
Ispagnolu
cucharón
Italianu
mestatóio
Tedescu
Rührlöffel.