múrinu , agt Definitzione
si narat de su colore chi assimbígiat a sa mura, ma mescamente de unu colore prus craru - murru, colore de sórighe - chi assimbígiat a su chinisu, a is nues niedhas / ispiga múrina = spigamurra, órgiu de topis, erba areste chi faghet un'ispiga chi assemizat a s'ispiga de s'orzu (Hordeum murinum); bisura m. (de ccn.) = umbrada, dispiàghida, arrennegada
Sinònimos e contràrios
iscuricosu,
murenu,
murinatu,
nebidosu
/
chijinatu,
cinisacu,
cinixali
| ctr.
giaru,
lugosu
Sambenados e Provèrbios
smb:
Murinu, Murino
Terminologia iscientìfica
clr
Ètimu
srd.
Tradutziones
Frantzesu
noirâtre,
brun
Ingresu
blackish
Ispagnolu
moreno
Italianu
nerastro,
bruno
Tedescu
schwärzlich,
braun.