múrinu , agt Definitzione si narat de su colore chi assimbígiat a sa mura, ma mescamente de unu colore prus craru - murru, colore de sórighe - chi assimbígiat a su chinisu, a is nues niedhas / ispiga múrina = spigamurra, órgiu de topis, erba areste chi faghet un'ispiga chi assemizat a s'ispiga de s'orzu (Hordeum murinum); bisura m. (de ccn.) = umbrada, dispiàghida, arrennegada Sinònimos e contràrios iscuricosu, murenu, murinatu, nebidosu / chijinatu, cinisacu, cinixali | ctr. giaru, lugosu Sambenados e Provèrbios smb: Murinu, Murino Terminologia iscientìfica clr Ètimu srd. Tradutziones Frantzesu noirâtre, brun Ingresu blackish Ispagnolu moreno Italianu nerastro, bruno Tedescu schwärzlich, braun.

«« Torra a chircare