orétu , nm: orietu Definitzione
su istare a iscoca, abbaidandho a bíere, leandho oru de ccn. o de calecuna cosa (si narat mescamente de is cassadores chi ibertant sa fera, apostaos), de chie ibertat a ccn.
Sinònimos e contràrios
abbalestra,
obretu*,
scoca,
serva
Maneras de nàrrere
csn:
istare o èssere a o. = oretendhe, abbaidendhe; pònnere s'oretu a unu = zúgherelu a ogru; pònnere a ccn. in orietu = avertire chi istet atentu, a oretu; cassa de oretu = sa chi si faghet apostados isetendhe chi essat o colet sa fera, chi benzat a s'abba, a sa pastura
Frases
astore malaitu, t'isto a oretu finas chi inoghe che lassas pumas e bicu! ◊ est istadu a oretu tota die, ma neune che li at furadu nudha
Tradutziones
Frantzesu
guet
Ingresu
emplacement,
secret watching
Ispagnolu
acecho
Italianu
appostaménto,
spiaménto
Tedescu
Aufstellung,
Ansitz
