pendéntili, pendhentíle, pendhéntile , nm, agt: pendhéntulu Definitzione
css. cosa apicada chi abbarrat pendhebendhe; logu, terrenu in calada, chi pendhet a una parte; su pl., arrecadas, (nau in cobertantza) sa natura de s'ómine (a/c.: pendhéntile est fintzes agt.)/ tristu e barbi pendhéntile = tristu chei sa Maria
Sinònimos e contràrios
pendiritzu
/
apasibi,
pendharitzone,
pendhúliche
/
falada,
praicàrgiu,
razile
2.
cussu pendéntili apalas de is domus dhu dongu a issu ◊ at fatu unu pendhentile malu pro nch'essire a s'istradone ◊ su sole est dandhe lugore a traessas e binzas in sos pendhéntiles de bidha
Ètimu
srd.
Tradutziones
Frantzesu
pendant,
breloque
Ingresu
pendant
Ispagnolu
colgante
Italianu
pendàglio
Tedescu
herabhängende Sache.
