prènda, prèndha , nf: prenna Definitzione
lallanu de oro o àteru metallu bellu fatu po pònnere in pitzu, mescamente in pódhighes, in su brúciu, in su tzugu, in origas, o fintzes in su bestimentu; in su nàrrere carosu, si narat de gente istimada forte, de cosa chi balet o est pretziada meda e, in cobertantza, a disprétziu puru; css. cosa chi si giaet o chi si ponet coment'e a ndhe assegurare àtera
Sinònimos e contràrios
arra,
imprendha,
lallanu,
relichiaris
Maneras de nàrrere
csn:
sas prendhas = s'oraria; donai o pigai in prenda = imprendhare, preare
Frases
cherrer mi dia istramare su coro pro ndhe dare dogni trama fata a prendha (P.Casu)◊ sant'Aleni de Cuartu portat prendas de òru ◊ mamma est una de cussas chi bit in is mascus is prendas de sa lassa! ◊ che prendha lughent élighes e chessas
2.
no istes in tristura, prendha ’e oro! ◊ de morrer milli bortas apo gustu, ma de lassare a tie, prendha, no! ◊ cantas boltas, prendha mia, pro te sola apo cantadu! ◊ inoghe pasaiat una prendha chi tantu mi amaiat ◊ no li noghet tribàgliu ne sufrire: ite prendha chi tenzo pro teraca! (B.Figus)◊ profumant de amore e de amistade sas prendhas chi bi sunt in su Banzelu (F.Satta)
3.
su pitzocu fit prendha mala dae candho fit minore ◊ bella prendha chi ses, coromeu carigadu!…
Ètimu
ctl., spn.
prenda
Tradutziones
Frantzesu
bijou,
ornement,
gage
Ingresu
jewel,
pawn
Ispagnolu
joya,
alhaja,
prenda
Italianu
gioièllo,
monile,
ornaménto,
pégno
Tedescu
Juwel,
Schmuck,
Pfand.