rèce , nf: arretza,
erressa,
reta,
rete,
retza Definitzione
genia de tessíngiu lascu prus che àteru po piscare (ma fintzes sa de is campos de giogare a bòcia po serrare sa porta a parte de apalas, o po serrare logu, o téssia prus a cracu meda fintzes po segare su bentu e aprigare, e àteru); in cobertantza, cosa o trassa chi serbit a cassare a unu no tanti cuncordu po calecuna cosa; puntu, bòcia intrada in rete in su giogu a fúbbalu; línias e cundhutos chi serbint a ispràghere in logu mannu o portare calecuna cosa / genias de retza: po cassai pisci, pillonis, conillus; retza tunda = retza chi, ghetada in s'àcua, si oberit e, arribbada a fundu, si serrat e inserrat su pisci; àtera genia de retzas: elétrica, ídrica, telefónica, de su gasu, e oe internèt
Sinònimos e contràrios
arraciallu,
filau,
ganghiledhu,
óbiga
Maneras de nàrrere
csn:
parare sa retza = pònnere sa retza a manera de poder tènnere sa fera; pigai a retza = cassai; intrai in sa retza = abarrai ingannaus
Frases
no resessiant a ndhe tirare sa retza de cantu fit piena de pische ◊ ant lassadu retes e barcas ◊ ghetaidhoi sa retza ca dhoi at pisci meda! ◊ cun sas retas a pala Pep'Iscedhu si aviat a piscare ◊ is piscadores fuant betanno is reces a mare
2.
malaita belosia chi ponet s'ómine in retza! ◊ in sas retzas de amore tenzo su coro inserradu (P.Mossa)
Terminologia iscientìfica
ts, ans
Ètimu
itl.
rezza
Tradutziones
Frantzesu
filet
Ingresu
net
Ispagnolu
red
Italianu
réte
Tedescu
Netz,
Tor.
