sciài , vrb: (scià-i)
sciàiri (scià-i-ri)
sciari Definitzione
su essire de pare de sa cosa de no abbarrare nudha intreu; fintzes su pèrdere o calare de un'istrégiu istampau / cong. 1ˆ p. sing. (chi dèu) sciatza; pps. sciatu; èssiri sciai sciai = colagola
Sinònimos e contràrios
ifàghere*,
isciusciai,
isconciare
/
sfai
Frases
calincuna dí si sciait su mundu ◊ gei fut un'ora a tzérrius, s'arratori, pariat ca si sciadiat su mundu! ◊ bosatras feis e sciadeis e dèu seu s'úrtimu a iscí is cosas ◊ est prus fàtzili chi si sciatzant su celu e sa terra prima chi arruat su prus piticu fuedhu de sa lei de Deus (Ev.)
2.
sa màriga filia nci at sciatu totu s'àcua ◊ chi sa carrada sciait ndi perdeus su binu! ◊ s'àcua sciaiat de is tubbus istampaus ◊ custa miza est sciai sciai de meli!
Tradutziones
Frantzesu
se désintégrer
Ingresu
to disintegrate
Ispagnolu
desintegrar
Italianu
disintegrarsi
Tedescu
zerfallen,
sich zersetzen.
