sconchiài, sconchinài , vrb: isconchinare* Definitzione mòvere sa conca a cropu (coment'e orruendho ainnanti), fàere isconchiadas, mescamente candho unu tenet sonnu e fintzes apostadamente po nàrrere chi eja o chi nono; istorrare a unu de fàere una cosa Sinònimos e contràrios iscabiare, tzilibbecare, tzurumbecare / scronnoriai Frases candu no est de acórdiu abarrat sconchiendi ◊ est a su scónchia scónchia, mortu de sonnu Tradutziones Frantzesu chanceler, trébucher (de la tête) Ingresu to overbalance with one's head Ispagnolu cabecear Italianu tracollare della tèsta Tedescu kippen des Kopfes beim Einnicken.

«« Torra a chircare