soliànu , agt, nm: sollanu Definitzione nau de terrenu, de logu, chi est a cara a sole, a Sud; chi pertocat a su Sole, de su Sole Sinònimos e contràrios desu, faciassobi, soliache / cdh. sulianu, ttrs. surianu / assoliadórgiu | ctr. palumbrinu, umbrinu Maneras de nàrrere csn: die, ora s. = dí, ora de soli; logu s. = chi bi tocat sole, a cara a mesudie; su s. = su logu a cara a mesudie; Maria Soliana = sa mama de su sole Frases brotat dogni pianta a su lentore si faghet manzanedhu solianu ◊ cue sa cosa creschet menzus ca est logu solianu ◊ fipo operaju ’e luche soliana (P.Mura)◊ sas raichinas tenio afunnadas chei sos colacasos in precas de rocas sollanas 2. canta, pastoredhu, canta como chi torrat beranu sétzidu in su solianu! (G.Raga)◊ in su solianu a su bestiàmine li piaghet de prus Ètimu srd. Tradutziones Frantzesu ensoleillé Ingresu sunny Ispagnolu asoleado, solanero Italianu solatìo, soleggiato Tedescu sonnig.

«« Torra a chircare