stracài , vrb: istracare*,
stragai Definitzione
fàere a immarritzone, fàere sentire sa pelea de si pàrrere de no pòdere sighire a fàere cosa, de si dèpere pausare; fintzes orròschere, passare sa gana de fàere cosa / stragai una cosa = cossumire, imbetzare
Sinònimos e contràrios
afadiai,
cansai,
fadiae,
strachedhai
| ctr.
pasai
Frases
su trabballu chi fait cussu stragat ◊ seus aici de nant'e orbesci, sempri insissiligandu e stragandusí
3.
sa tzerga chi stragàt su tzeracu in s'annada dha pagàt su meri
Tradutziones
Frantzesu
épuiser
Ingresu
to tire (out)
Ispagnolu
cansar,
agotar
Italianu
spossare
Tedescu
erschöpfen.