túnchiu , nm, nf: (su t. = sutúnchiu) ciúnchiu
túncia,
túnciu,
túnghiu,
tzúnchiu Definitzione
genia de boghighedha coment'e a lamentu po dolore, ma fintzes po gosu, cuntentesa; sa boghe de su cane candho dh'ant atripau; cosa chi si narat a lamentu; genia de sonu lamentosu / su túnchiu de sa morte = póleu, sórriga, su sorrogu de chie est morindho
Sinònimos e contràrios
agémenu,
ghémida,
intzúnchidu,
pibia,
píliu
/
chensa,
coroju,
murrunzu,
órulu,
teroju,
torunzu
/
múliu
Frases
túncios de piantu cuades istratzendhe tràmulas sicadas a s'àrvure de su coro ◊ no che lis at essidu unu túnciu ◊ si ch'est andhadu a coa bàscia, a túnciu e a murrunzu
2.
finamentra innoghe sa zente est a túncia fata contra a sa mala amministrascione
3.
no sempre sos túnghios de su bentu li fiacabant su sonnu (G.Piga)
Ètimu
srd.
Tradutziones
Frantzesu
gémissement,
glapissement
Ingresu
whimpering
Ispagnolu
lamento,
quejido,
aullido
Italianu
gèmito,
mugolìo
Tedescu
Stöhnen,
Winseln.
túnchiu 1 , nm Definitzione tumbarinu, genia de tumborru de ortigu serrau cun sa pedhe de unu cane e una corria impigada chi comente si tocat a allisadura cun is pódhighes faet sonu chi paret unu tzúnchiu Sinònimos e contràrios tímpanu Frases a su sonu de su túnchiu non parabat béstia in locu ◊ s'úrulu chi fachet su túnchiu pesat sa tudha a s'ómine! (B.Murgia) Terminologia iscientìfica sjl.