tenteàdu , pps, agt, nm Definitzione
de tenteare; chi o chie est imbideau a fàere calecuna cosa, prus che àteru su male; s'inimigu, su demóniu chi cricat de cumbínchere s'àteru a fàere male
Sinònimos e contràrios
mentzitissu,
tentea
2.
podiat àere assumancu carchi fortilesa su tenteadu pro parare prus fronte a s'inimicu ◊ míseru su tenteau: ma no at a èssere isse su primu e ne s'úrtimu, si puru lu tenent
3.
chi sa mama de sa difesa ti sarvet de su tenteadu!
Tradutziones
Frantzesu
tentateur
Ingresu
tempter
Ispagnolu
tentador
Italianu
tentatóre
Tedescu
Versucher.