tenteàdu , pps, agt, nm Definizione
de tenteare; chi o chie est imbideau a fàere calecuna cosa, prus che àteru su male; s'inimigu, su demóniu chi cricat de cumbínchere s'àteru a fàere male
Sinonimi e contrari
mentzitissu,
tentea
2.
podiat àere assumancu carchi fortilesa su tenteadu pro parare prus fronte a s'inimicu ◊ míseru su tenteau: ma no at a èssere isse su primu e ne s'úrtimu, si puru lu tenent
3.
chi sa mama de sa difesa ti sarvet de su tenteadu!
Traduzioni
Francese
tentateur
Inglese
tempter
Spagnolo
tentador
Italiano
tentatóre
Tedesco
Versucher.