tiàna , nf, nm: tiani, tianu Definitzione genia de istrégiu tundhu, prus che àteru de terra, a costaos no tanti artos, a duas asas, po còere cosa a cassola, fàere bagna e àteru (fintzes istrégiu chentza asas, tundhu, de manigiare in coghina, de atzàrgiu, plàstica o àteru); istrégiu prus mannu po impastare farra a fàere pane o pònnere cosa / min. tianedha Sinònimos e contràrios casciarola, grassanera, padincolu / lebbreri, tavania Frases no bi ndh'at prus de conzolalzos chi faghent scivedhas e tianas ◊ giuchet unu tianu pro piatu ◊ animali tropu afissiau mellus ispérdiu, mellus in su tiani! ◊ at postu sa tiani ◊ at cumassadu sa símula intro de una tianedha de terra ◊ at impastau sa farra in su tianu po fàere su pane de sa chida Terminologia iscientìfica stz Ètimu itl. tianu Tradutziones Frantzesu poêle Ingresu pan Ispagnolu cacerola Italianu tegame Tedescu Pfanne.

«« Torra a chircare