abbúcu , nm Definizione atóbiu po si chistionare; cosa chi si narat, su nàrrere cosa coment'e po fàere callare, brigare a ccn.; foedhandho de papare, su dhu pònnere in buca a ccn. chi no si abbalet a papare a solu / èssere a s'a. = nadu de criadura de mama chi no zughet late, èssere addescadu Sinonimi e contrari abbojada, abbojamentu, abboju, addopu, azóviu / abbúchiu, abbruncu, ispórchidu Etimo srd. Traduzioni Francese entretien Inglese interview Spagnolo entrevista Italiano abboccaménto Tedesco Unterredung.

«« Cerca di nuovo