bégula , nf, nm: bérgula, bérgulu, pérgula Definizione canna de bide fata crèschere longa, cun pudones a meda e istérria in artu in frucàgios e pértigas (o fintzes in filos zingaos) Sinonimi e contrari agrustu, barrali, berguladu, bidichinzu, imbragu, , parra, pilighinzu, pórtiu, stabi, trica, tricarju Frasi at ammanitzadu unu furcalzu pro su bérgulu de s'ortu ◊ essia a giogare, a mi apicare subra de sas àrvures, in sa bégula ◊ su binu nostru est totu de ua de bérgulas Etimo itl. Traduzioni Francese pergola, treille Inglese bower Spagnolo parra Italiano pèrgola Tedesco Weinlaube.

«« Cerca di nuovo