bégula , nf, nm: bérgula,
bérgulu,
pérgula Definizione
canna de bide fata crèschere longa, cun pudones a meda e istérria in artu in frucàgios e pértigas (o fintzes in filos zingaos)
Sinonimi e contrari
agrustu,
barrali,
berguladu,
bidichinzu,
imbragu,
lú,
parra,
pilighinzu,
pórtiu,
stabi,
trica,
tricarju
Frasi
at ammanitzadu unu furcalzu pro su bérgulu de s'ortu ◊ essia a giogare, a mi apicare subra de sas àrvures, in sa bégula ◊ su binu nostru est totu de ua de bérgulas
Etimo
itl.
Traduzioni
Francese
pergola,
treille
Inglese
bower
Spagnolo
parra
Italiano
pèrgola
Tedesco
Weinlaube.