bégula , nf, nm: bérgula, bérgulu, pérgula Definitzione canna de bide fata crèschere longa, cun pudones a meda e istérria in artu in frucàgios e pértigas (o fintzes in filos zingaos) Sinònimos e contràrios agrustu, barrali, berguladu, bidichinzu, imbragu, , parra, pilighinzu, pórtiu, stabi, trica, tricarju Frases at ammanitzadu unu furcalzu pro su bérgulu de s'ortu ◊ essia a giogare, a mi apicare subra de sas àrvures, in sa bégula ◊ su binu nostru est totu de ua de bérgulas Ètimu itl. Tradutziones Frantzesu pergola, treille Ingresu bower Ispagnolu parra Italianu pèrgola Tedescu Weinlaube.

«« Torra a chircare