bucàciu , agt, nm: bucatzu Definizione
chi o chie costumat a foedhare o arrespòndhere male, cun foedhos pagu pulios o pagu bonos, a truncadura, chentza dhos cunsiderare bene
Sinonimi e contrari
limbibúdidu,
malefavedhau,
sbucaciau
Frasi
a mesa o in arródiu, is bucàcius cragallant no s'iscít mancus de ita! ◊ cussas funt bucàcias e fengiosas ◊ befianu bucàciu e fraulaxu! ◊ bucàciu? che una buca de sulitu!
Etimo
srd.
Traduzioni
Francese
dévergondé
Inglese
impudent
Spagnolo
sinvergüenza
Italiano
spudorato
Tedesco
frech,
Frechling.