bucàciu , agt, nm: bucatzu Definitzione
chi o chie costumat a foedhare o arrespòndhere male, cun foedhos pagu pulios o pagu bonos, a truncadura, chentza dhos cunsiderare bene
Sinònimos e contràrios
limbibúdidu,
malefavedhau,
sbucaciau
Frases
a mesa o in arródiu, is bucàcius cragallant no s'iscít mancus de ita! ◊ cussas funt bucàcias e fengiosas ◊ befianu bucàciu e fraulaxu! ◊ bucàciu? che una buca de sulitu!
Ètimu
srd.
Tradutziones
Frantzesu
dévergondé
Ingresu
impudent
Ispagnolu
sinvergüenza
Italianu
spudorato
Tedescu
frech,
Frechling.