incídiu , nm: intzídiu,
intzidu Definizione
su chi si faet o chi si narat faendho arrennegare e cricandho brigas o fintzes po mòvere a unu a fàere ccn. cosa
Sinonimi e contrari
agghégiu,
derre,
intzírigu,
inzenza,
pretzipitu,
provocu,
tzítziu
Modi di dire
csn:
donai s'i. a unu, parare incídiu = intzidiare a unu; i. pro pigare a cannitu = cosa chi faghet arretare, itl. afrodisìaco
2.
aite as bogadu àteru intzidu, como chi fimus faghindhe custu? ◊ no li dias àteru intzidu puru, como, za li bastat su durche chi zughet in manu! ◊ dae intzidu e ispera pro no tzèdere a s'isporu! ◊ apu dépiu torrai a fai is domandas a babbu miu, ca de issu est partiu s'intzidu de sa chistioni
Etimo
srd.
Traduzioni
Francese
incitation,
provocation
Inglese
incitement,
challenge,
defiance
Spagnolo
estímulo,
provocación
Italiano
incitaménto,
stìmolo,
provocazióne,
sfida
Tedesco
Anregung,
Herausforderung.