incídiu , nm: intzídiu,
intzidu Definitzione
su chi si faet o chi si narat faendho arrennegare e cricandho brigas o fintzes po mòvere a unu a fàere ccn. cosa
Sinònimos e contràrios
agghégiu,
derre,
intzírigu,
inzenza,
pretzipitu,
provocu,
tzítziu
Maneras de nàrrere
csn:
donai s'i. a unu, parare incídiu = intzidiare a unu; i. pro pigare a cannitu = cosa chi faghet arretare, itl. afrodisìaco
2.
aite as bogadu àteru intzidu, como chi fimus faghindhe custu? ◊ no li dias àteru intzidu puru, como, za li bastat su durche chi zughet in manu! ◊ dae intzidu e ispera pro no tzèdere a s'isporu! ◊ apu dépiu torrai a fai is domandas a babbu miu, ca de issu est partiu s'intzidu de sa chistioni
Ètimu
srd.
Tradutziones
Frantzesu
incitation,
provocation
Ingresu
incitement,
challenge,
defiance
Ispagnolu
estímulo,
provocación
Italianu
incitaménto,
stìmolo,
provocazióne,
sfida
Tedescu
Anregung,
Herausforderung.
