rebbucài, rebbucàre , vrb: arrebbucai Definizione
pònnere un'istrégiu a buca a terra, conca a fundhu, afacare; furriare unu tretu de calecuna cosa coment'e a pinnigadura
Sinonimi e contrari
covecare
/
abbucai
Modi di dire
csn:
r. sa terra asuba de su sèmini = cuguzare su sèmene cun sa terra arada; r. su lentzoru asuba de sa coberta = furriare un'ala de su letolu (su tretu de sos cabidales) a subra de s'àtera cuguzura; r. unu tzàpulu in unu bestiri = cosire, betare unu tàpulu
Etimo
srd.
Traduzioni
Francese
replier,
retrousser
Inglese
to tuck (up)
Spagnolo
doblar
Italiano
rimboccare
Tedesco
auf den Kopf stellen,
umschlagen.