rúta , nf: arruta,
irruta Definizione
su orrúere, su calare a terra a cropu de cosa istrantagiada o posta in artu, fintzes su fàere male po no tènnere sa fortza o coràgiu de si ndh'istare, de padire, agguantare
Sinonimi e contrari
arratroxa,
istrampada
Modi di dire
csn:
àerendhe sa ruta ei su tzurumbone, sa r. e sa trajinada = su dannu e su zúdigu, su dannu e sa befe, unu male subra de s'àteru; ruta de cadhu, de àinu = ruta, istrampada dae cadhu, dae subra s'àinu
Frasi
onzi passu una ruta e onzi ruta un'órchidu ◊ a sa ruta at fertu su bruncu ◊ in su paris l'assurtit una ruta e si truncat una cossa ◊ ruta e recaida
2.
est mortu dae una ruta de cadhu
Etimo
srd.
Traduzioni
Francese
chute,
écroulement
Inglese
collapse
Spagnolo
caída,
derrumbamiento
Italiano
caduta,
cròllo
Tedesco
Fall,
Sturz.
rúta 1 , nf: aruta Definizione buidu in s'orroca / min. rutedha, rutichedha Sinonimi e contrari gruta*, lutone 1, pèlcia, péntuma Frasi est unu logu prenu de boscus e de rutas acantu unu si perdit, si no dhu connoscit bèni ◊ so intrau a pàmpalas a sa rutedha.