rúta , nf: arruta, irruta Definizione su orrúere, su calare a terra a cropu de cosa istrantagiada o posta in artu, fintzes su fàere male po no tènnere sa fortza o coràgiu de si ndh'istare, de padire, agguantare Sinonimi e contrari arratroxa, istrampada Modi di dire csn: àerendhe sa ruta ei su tzurumbone, sa r. e sa trajinada = su dannu e su zúdigu, su dannu e sa befe, unu male subra de s'àteru; ruta de cadhu, de àinu = ruta, istrampada dae cadhu, dae subra s'àinu Frasi onzi passu una ruta e onzi ruta un'órchidu ◊ a sa ruta at fertu su bruncu ◊ in su paris l'assurtit una ruta e si truncat una cossa ◊ ruta e recaida 2. est mortu dae una ruta de cadhu Etimo srd. Traduzioni Francese chute, écroulement Inglese collapse Spagnolo caída, derrumbamiento Italiano caduta, cròllo Tedesco Fall, Sturz.

rúta 1 , nf: aruta Definizione buidu in s'orroca / min. rutedha, rutichedha Sinonimi e contrari gruta*, lutone 1, pèlcia, péntuma Frasi est unu logu prenu de boscus e de rutas acantu unu si perdit, si no dhu connoscit bèni ◊ so intrau a pàmpalas a sa rutedha.

«« Cerca di nuovo