rúca 2 , nf: arruga,
erruca,
ruga Definizione
genia de bobboi (upm), longhitu, chi naschit de sa cria chi ponet su calagasu: a bortas pilosu, papat mescamente unas cantu erbas (càule, arruca), si papat sa fògia
Sinonimi e contrari
berruca,
cucurra,
erruca,
farruga,
gremédhiche 1,
mamarúcola,
mamaruga,
orruca,
ruda 1,
rugaruga
Modi di dire
csn:
pische de sa ruca = istúgiu de calagasu (itl. crisàlide); famidu che ruga = famidu meda
Frasi
si sa ruga si ponet a rugare distruet totu! ◊ innantis sa mariposa fit ruca e andhabat trasinendhe chirchendhe erbuzu a manicare ◊ su seisei biancu ponet sa cria in su càule e faghet sa ruga ◊ sa ruga apustis diventat pupa ◊ sa foza noa de sos suerzos si l'at manigada sa ruga
Terminologia scientifica
crp
Etimo
ltn.
eruca
Traduzioni
Francese
chenille
Inglese
caterpillar
Spagnolo
oruga
Italiano
bruco
Tedesco
Raupe.
tzíngulu , nm: cíngulu Definizione
cordone chi su preide acàpiat in chintzu in pitzu de s'alba o càjamu; genia de tapeto (o fasca chi acàpiat s'orroda de ananti e de apalas) a inghíriu de is orrodas de unas cantu màchinas, totu a dentes, de ferru
Sinonimi e contrari
chinghedhu
Traduzioni
Francese
chenille
Inglese
caterpillar,
cincture
Spagnolo
cíngulo,
oruga,
llanta articulada
Italiano
cìngolo
Tedesco
Raupenkette.