Ditzionàriu in línia
de sa limba e de sa cultura sarda

rúca 2 , nf: arruga, erruca, ruga Definitzione genia de bobboi (upm), longhitu, chi naschit de sa cria chi ponet su calagasu: a bortas pilosu, papat mescamente unas cantu erbas (càule, arruca), si papat sa fògia Sinònimos e contràrios berruca, cucurra, erruca, farruga, gremédhiche 1, mamarúcola, mamaruga, orruca, ruda 1, rugaruga Maneras de nàrrere csn: pische de sa ruca = istúgiu de calagasu (itl. crisàlide); famidu che ruga = famidu meda Frases si sa ruga si ponet a rugare distruet totu! ◊ innantis sa mariposa fit ruca e andhabat trasinendhe chirchendhe erbuzu a manicare ◊ su seisei biancu ponet sa cria in su càule e faghet sa ruga ◊ sa ruga apustis diventat pupa ◊ sa foza noa de sos suerzos si l'at manigada sa ruga Terminologia iscientìfica crp Ètimu ltn. eruca Tradutziones Frantzesu chenille Ingresu caterpillar Ispagnolu oruga Italianu bruco Tedescu Raupe.

tzíngulu , nm: cíngulu Definitzione cordone chi su preide acàpiat in chintzu in pitzu de s'alba o càjamu; genia de tapeto (o fasca chi acàpiat s'orroda de ananti e de apalas) a inghíriu de is orrodas de unas cantu màchinas, totu a dentes, de ferru Sinònimos e contràrios chinghedhu Tradutziones Frantzesu chenille Ingresu caterpillar, cincture Ispagnolu cíngulo, oruga, llanta articulada Italianu cìngolo Tedescu Raupenkette.