indíscia , nf, nm: indísciu,
indíssiu,
indítziu,
inditzu Definizione
su chi si narat o chi si faet po ammostare cosa, calecuna cosa chi, mancari in parte, ndhe podet fàere a cumprèndhere un'àtera o ponet in su camminu giustu po dh'ischire totu; cosa, singiale chi faet pentzare a sa neghe de unu in calecunu dannu
Sinonimi e contrari
àrviu,
inditu,
ingitu,
insinzu,
intzínniu,
sémida,
signale,
sinzolu
Modi di dire
csn:
àere, dare, tènnere i.; bogare inditzu = nàrrere su proite de una cosa o chistione, nàrrere sa resone
Frasi
sa ruga cheret ispérdida apenas si ndhe at indíscia ◊ si tue as proas o indíscias fàghelu presente ◊ faghindhe indíscias de su mancamentu iscoberit sos porcos immandrados ◊ dogni iscadrúsciu pariat s'indítziu de una gherra ◊ sorre mea no teniat un'indíssiu de nos dare ischindhe chi tue benias a domo mea? ◊ cheriat calchi indísciu pro cumprènnere a ue sa fémina podiat àere leadu
2.
a s'arrestadu ndhe l'ant bogadu ca no tenent indítzios de su chi li ant imputadu
Etimo
itl.
Traduzioni
Francese
signe,
indice
Inglese
clue
Spagnolo
indicio
Italiano
indìzio
Tedesco
Zeichen,
Indiz.