iscuncórdia , nf Definizione
su èssere iscuncordu, nau de gente o de cosas (fintzes de aina po sonare), su no torrare paris / essiri a i. = segare s'acordu; èssiri a i. = a iscórriu, in malas
Sinonimi e contrari
disacórdiu,
scórriu
| ctr.
cuncódria
Traduzioni
Francese
discordance
Inglese
dissonance,
discordance
Spagnolo
disonancia,
desacuerdo
Italiano
dissonanza
Tedesco
Unstimmigkeit.