iscóntriu , nm: scóntriu Definizione
su iscontriare, su èssere a iscórriu, in disacórdiu; su èssere iscontriosu, de paga passiéntzia; istrobbu mannu, iscónciu, guastu, dannu
Sinonimi e contrari
atapada,
dannu,
guastu,
iscontriadura
/
certu,
iscórriu
2.
a betzesa babbai si fit fatu piús bàsciu e ancujadu, ma sempre pienu de pore e de iscóntriu no paliaiat mancu sos nebodes (P.Gaias)
3.
ndhe ant tentu de iscóntrios sos bighinos: chie est essidu fora de pare, chie ch'est mortu…◊ aiat ischirriadu sa die ca fit siguru chi fit chena iscóntriu
Etimo
srd.
Traduzioni
Francese
impatience,
intolérance,
divergence
Inglese
intolerance,
disagreement
Spagnolo
intolerancia
Italiano
insofferènza,
divergènza
Tedesco
Unduldsamkeit,
Unstimmigkeit,
Uneinigkeit.
iscuncórdia , nf Definizione
su èssere iscuncordu, nau de gente o de cosas (fintzes de aina po sonare), su no torrare paris / essiri a i. = segare s'acordu; èssiri a i. = a iscórriu, in malas
Sinonimi e contrari
disacórdiu,
scórriu
| ctr.
cuncódria
Traduzioni
Francese
discordance
Inglese
dissonance,
discordance
Spagnolo
disonancia,
desacuerdo
Italiano
dissonanza
Tedesco
Unstimmigkeit.