iscóntriu , nm: scóntriu Definitzione
su iscontriare, su èssere a iscórriu, in disacórdiu; su èssere iscontriosu, de paga passiéntzia; istrobbu mannu, iscónciu, guastu, dannu
Sinònimos e contràrios
atapada,
dannu,
guastu,
iscontriadura
/
certu,
iscórriu
2.
a betzesa babbai si fit fatu piús bàsciu e ancujadu, ma sempre pienu de pore e de iscóntriu no paliaiat mancu sos nebodes (P.Gaias)
3.
ndhe ant tentu de iscóntrios sos bighinos: chie est essidu fora de pare, chie ch'est mortu…◊ aiat ischirriadu sa die ca fit siguru chi fit chena iscóntriu
Ètimu
srd.
Tradutziones
Frantzesu
impatience,
intolérance,
divergence
Ingresu
intolerance,
disagreement
Ispagnolu
intolerancia
Italianu
insofferènza,
divergènza
Tedescu
Unduldsamkeit,
Unstimmigkeit,
Uneinigkeit.
iscuncórdia , nf Definitzione
su èssere iscuncordu, nau de gente o de cosas (fintzes de aina po sonare), su no torrare paris / essiri a i. = segare s'acordu; èssiri a i. = a iscórriu, in malas
Sinònimos e contràrios
disacórdiu,
scórriu
| ctr.
cuncódria
Tradutziones
Frantzesu
discordance
Ingresu
dissonance,
discordance
Ispagnolu
disonancia,
desacuerdo
Italianu
dissonanza
Tedescu
Unstimmigkeit.