iscóntriu , nm: scóntriu Definitzione
su iscontriare, su èssere a iscórriu, in disacórdiu; su èssere iscontriosu, de paga passiéntzia; istrobbu mannu, iscónciu, guastu, dannu
Sinònimos e contràrios
atapada,
dannu,
guastu,
iscontriadura
/
certu,
iscórriu
2.
a betzesa babbai si fit fatu piús bàsciu e ancujadu, ma sempre pienu de pore e de iscóntriu no paliaiat mancu sos nebodes (P.Gaias)
3.
ndhe ant tentu de iscóntrios sos bighinos: chie est essidu fora de pare, chie ch'est mortu…◊ aiat ischirriadu sa die ca fit siguru chi fit chena iscóntriu
Ètimu
srd.
Tradutziones
Frantzesu
impatience,
intolérance,
divergence
Ingresu
intolerance,
disagreement
Ispagnolu
intolerancia
Italianu
insofferènza,
divergènza
Tedescu
Unduldsamkeit,
Unstimmigkeit,
Uneinigkeit.
