dilbaràtu , nm: dirbaratu, disbaratu Definizione disórdine in su fàere, in su papare; cosa ispantosa chi si narat chentza fundhóriu; male mannu, arruina / èssere gitu a disbaratu = bogau in bregúngia, fatu a befa Sinonimi e contrari desatinu 3. ses brujendhe in s'eternu disbaratu o ses penendhe ancora in purgadóriu o già in sinu a Deu bolu as fatu? (P.Casu)◊ su sóriche in magasinu fachet dirbaratu, gulàticu a su casu ◊ chie lu diat àere pensadu, de cussu fulanu, a fàghere cussu dilbaratu, a fàghere una morte?! 4. cuss'ómine est gitu a disbaratu Etimo spn. desbarate Traduzioni Francese débauche, désordre Inglese immorality, disorder Spagnolo desbarate Italiano scostumatézza, disórdine Tedesco Ausschweifung, Unmäßigkeit.

«« Cerca di nuovo