dilbaràtu , nm: dirbaratu,
disbaratu Definizione
disórdine in su fàere, in su papare; cosa ispantosa chi si narat chentza fundhóriu; male mannu, arruina / èssere gitu a disbaratu = bogau in bregúngia, fatu a befa
Sinonimi e contrari
desatinu
3.
ses brujendhe in s'eternu disbaratu o ses penendhe ancora in purgadóriu o già in sinu a Deu bolu as fatu? (P.Casu)◊ su sóriche in magasinu fachet dirbaratu, gulàticu a su casu ◊ chie lu diat àere pensadu, de cussu fulanu, a fàghere cussu dilbaratu, a fàghere una morte?!
4.
cuss'ómine est gitu a disbaratu
Etimo
spn.
desbarate
Traduzioni
Francese
débauche,
désordre
Inglese
immorality,
disorder
Spagnolo
desbarate
Italiano
scostumatézza,
disórdine
Tedesco
Ausschweifung,
Unmäßigkeit.