sciài , vrb: (scià-i)
sciàiri (scià-i-ri)
sciari Definizione
su essire de pare de sa cosa de no abbarrare nudha intreu; fintzes su pèrdere o calare de un'istrégiu istampau / cong. 1ˆ p. sing. (chi dèu) sciatza; pps. sciatu; èssiri sciai sciai = colagola
Sinonimi e contrari
ifàghere*,
isciusciai,
isconciare
/
sfai
Frasi
calincuna dí si sciait su mundu ◊ gei fut un'ora a tzérrius, s'arratori, pariat ca si sciadiat su mundu! ◊ bosatras feis e sciadeis e dèu seu s'úrtimu a iscí is cosas ◊ est prus fàtzili chi si sciatzant su celu e sa terra prima chi arruat su prus piticu fuedhu de sa lei de Deus (Ev.)
2.
sa màriga filia nci at sciatu totu s'àcua ◊ chi sa carrada sciait ndi perdeus su binu! ◊ s'àcua sciaiat de is tubbus istampaus ◊ custa miza est sciai sciai de meli!
Traduzioni
Francese
se désintégrer
Inglese
to disintegrate
Spagnolo
desintegrar
Italiano
disintegrarsi
Tedesco
zerfallen,
sich zersetzen.
solivrinàre , vrb: assolovrinare,
solovrinare,
soluvrinare Definizione
fàere o torrare cosa tostada a brodu, a lícuida, a fortza de fogu o, segundhu, fintzes solu cun su caente (es. nie, butiru, chera); fàere a orrugos, guastare, pistare, pònnere a tréulu
Sinonimi e contrari
ifàghere,
iscagiae,
sciolli,
sòlbere,
solobrare
/
arrogai,
chimentare,
fragassare
2.
si càpitat un'àtera bia chi faghes cussa ti solóvrino sos ossos! ◊ su rú li at solovrinadu sa cara e iscorrioladu sos bestires
Etimo
srd.
Traduzioni
Francese
dissoudre,
se désintégrer
Inglese
to dissolve,
to disintegrate
Spagnolo
disolver,
desintegrar
Italiano
dissòlvere,
disintegrarsi
Tedesco
auflösen,
sich zersetzen.