imbrutaméntu , nm Definizione
su imbrutare; nau de muros fatos a nou, prima manu de ischedradura (a cimentu modhe meda) giada a fine po apicigare méngius su pígiu chi sighint a pònnere po finire bene su muru, prima manu de crachina po aparigiare is tretighedhos prus a fossu (in muros de pedra); a logos est sa costuma de s’imbuscinare o de fàere imbuscinare a unu, chi at ingortu assíchidu malu, in sa losa de unu mortu, nanca po dhi passare s’efetu…
Sinonimi e contrari
imbrutadura
| ctr.
illimpiadura
3.
chini teniat un'assúcunu beniat portau a campusantu a cissu o a s'iscurigadórgiu e fatu carrumbulai in sa tumba de unu mortu de repenti: custu furiat s'imbrutamentu (G.P.Mura)
Traduzioni
Francese
barbouillage,
ordure
Inglese
filth
Spagnolo
ensuciamiento
Italiano
imbrattaménto
Tedesco
Beschmutzung.