frúca , nf: furca Definizione
genia de puntedhu mannu fatu apostadamente po impicare; nae o àtera cosa frochidhada; nau de unu, chi est malu, pegus de furca; si narat fintzes in su sensu de mannu meda / frastimu: bae in sa furca!
Sinonimi e contrari
impicadórgiu
/
cdh. fulca
/
furbu,
trasseri
/
mannu
Frasi
in su corru mannu de sa furca che l'at postu! ◊ cussos pitzocos… sunt robba de furca! ◊ cussa faina dha podiat imparai peri in bidha, chena nci acabbai in su palu de sa furca
2.
est una furca, cussu! ◊ est furca bècia, cussu, prus ischina de totus!
3.
teniat unu dominàriu mannu cant'una furca
Cognomi e Proverbi
smb:
Furcas
/
prb:
a su cundannau furca dh'atendit
Etimo
ltn.
furca
Traduzioni
Francese
gibet
Inglese
gallows
Spagnolo
horca
Italiano
fórca
Tedesco
Galgen,
Gabel,
Galgenstrick.
trabútzu , nm: trafúciu,
trautzu,
travúciu,
travurtzu,
travutzu,
trebussu,
trebutu,
trebutzu,
treutu,
treutzu,
trevutzu,
tribussu,
tributu,
tributzu,
trigutzu,
triutu,
triutzu,
trivutu,
trivutzu,
trubutzu,
truputu,
truvussu Definizione
genia de aina a bisura de frochita a màniga longa meda, a tres (e fintzes a bàtoro) corros longos po pigare a punghidura fenu, malesa segada, bentulare laore treulau e àteru; a logos, triutzu est sinnu de bestiàmene chi si faet in punta de s'origa (tres segadas de longu)
Terminologia scientifica
ans
Etimo
ltn.
trifurcium
Traduzioni
Francese
trident
Inglese
hayfork
Spagnolo
horca de tres púas,
bieldo
Italiano
tridènte
Tedesco
Dreizack.