rupíre , vrb: orrupire Definizione su naschire, su essire de s'erba intzeurrada; su intrare e passare de una parte a s'àtera in logos prenos de linna (cresura, cràchiri, padente cracu); su pesare a pitzu e fàere a pígiu de s'arrescotu in su cadhàrgiu postu in su fogu (vrb. fintzes trns.) Sinonimi e contrari acarpire, irrúpere, irrutiare, punciai, rúpere*, scoitai, tidhire Frasi sa terra, s'erba est rupinne ◊ cust'abba chi at fatu at rupidu su logu ◊ in sos campos aratos su tricu est rupitu carcu e virde ◊ rupitu bi at su locu in sas alas bostras? 2. che rupit fintzas in sas chesuras ispinosas ◊ cue no si bi podet rupire de sa malesa ◊ in su fogu fia rupidu pro bènnere a ti abbratzare! ◊ comente ses rupidu chentza àere alas a sa roca manna? ◊ pensamentosu, chirco de rupire in su mistériu 3. candho su soru comintzat a rupire che cheret bogadu fogu, chi no peset su bullu 4. apo a rupire trampas e minetas Traduzioni Francese pousser, pénétrer Inglese to surface, to burst forth, to sprout, to penetrate Spagnolo brotar, penetrar Italiano erómpere, affiorare, spuntare dell'èrba, penetrare Tedesco auftauchen, hervorsprießen, eindringen.

«« Cerca di nuovo