míseru , agt, nm Definizione
nau de ccn., chi est pòberu, o de cosa chi creschet chi at fatu pagu isvilupu; nau de unu po comente acostumat a fàere, chi est malu, chi faet su male aprofitandho de chie no si podet abbàlere: si narat fintzes de unu chi est de pagu impita, pagu àbbile; si narat a làstima coment'e tenendho piedade
Sinonimi e contrari
pòberu
/
cdh. mísaru
/
miseràbbile
/
iscedau,
siscuru
| ctr.
ricu
/
àbbile 1,
balente
/
imbénnidu
Frasi
chin cussa leze su ricu s'at sichiu a prenare sas bértulas de s'ingurtonia e su míseru est abbarrau míseru ◊ no bi est faghindhe cust'arburedha: est mísera mísera cun totu chi la so abbendhe
2.
cussu bandhiu fit un'ómine míseru, irfidiau, chin su dillíriu de su sàmbene in su coro ◊ bi fit su balente e bi fit su míseru
3.
míseru a chie si che andhat: sos bibos za si campant! ◊ míseru chie b'intrat, a presone! ◊ míseru chie chircat pane anzenu! ◊ míseru ’e mene, míseru ’e tene!
Traduzioni
Francese
misérable,
piètre (meschino)
Inglese
poor
Spagnolo
miserable
Italiano
mìsero,
miseràbile
Tedesco
arm,
gemein,
Arme,
Schurke.
