bastàsciu , nm, agt: bastassu,
bastràsciu Definizione
ómine chi leat càrrigos mannos, a carrigare o iscarrigare; chi est de modos pagu bellos, pagu educaos: si narat prus che àteru a disprétziu; in su cuadhu armau, biga maista
Sinonimi e contrari
carriàgiu,
ilgarrighinu,
iscolletinu
/
maleducadu
Frasi
apu fatu dógnia arti bella e maba, fintzas su bastràsciu ◊ inveci de tzerriai unu bastràsciu benis tui a ndi portai su bagàgliu
2.
is piciocus de immoi funt totus bastràscius: centu féminas bint e centu ndi disígiant
Etimo
ctl.
bastax
Traduzioni
Francese
porteur,
débardeur
Inglese
porter,
boor
Spagnolo
mozo,
maletero
Italiano
facchino
Tedesco
Träger,
Dienstmann,
Träger.
bíga , nf Definizione
truncu mannu de linna, linnàmene longu e no tanti grussu, segau a serra impreau prus che àteru po aguantare calecuna cosa grae meda (teuladas, pontes e àteru)/ sa b. de su schinai = su petzu de mesu in su puntu prus artu de sa cabertura; min. bighiciola
Sinonimi e contrari
budrone,
petzu,
traja
Frasi
custas bigas serbint po fai pontis is maistus de muru ◊ sos petzos sunt fortes, ca sunt bigas de chercu
Etimo
ctl., spn.
biga, viga
Traduzioni
Francese
poutre
Inglese
girder
Spagnolo
viga
Italiano
trave
Tedesco
Balken,
Träger.