afinicàre , vrb: afinigai,
afinigare,
afinigari,
finicare Definitzione
fàere fine, prus fine, fintzes sighire a trebballare una cosa po dha fàere méngius, cunsiderare is cosas bene e prus a fundhu; educare a maneras de fàere prus delicadas e atentas / afinigare sa mente = pessare in fine, a fundhu
Sinònimos e contràrios
afinai,
afinighedhare,
assilingare,
assutighilare,
conciumire,
infinigae,
insutiligai,
isgumentare
| ctr.
ingrussai
2.
como teniat bisonzu de abbarrare solu, de afinicare galu su chi aiat fatu a denote ◊ afinigadebbollu bois, como, custu chistionu!◊ sa note afínigo sos pensamentos e penas…
3.
si ch'est afinigadu in sos modos de fàghere
Ètimu
srd.
Tradutziones
Frantzesu
amincir
Ingresu
to thin
Ispagnolu
afinar,
pulir
Italianu
affinare
Tedescu
feiner machen,
verfeinern.
insutiligài, insutiligàre , vrb: issutilicare Definitzione
fàere prus fine, prus sútile, prus lébiu; menguare su papare o fintzes minimare su grassu in su papare
Sinònimos e contràrios
afinai,
afinicare,
assilingare,
assutighilare,
infinigae,
isgumentare
| ctr.
ingrussai
Ètimu
srd.
Tradutziones
Frantzesu
réduire,
amincir
Ingresu
to thin
Ispagnolu
adelgazar
Italianu
assottigliare
Tedescu
feiner machen.