afumentài, afumentàre , vrb: fumentai Definitzione
fàere fumu, imbrutare o prènnere su logu de fumu, fàere fumentu; fàere su fumentu in is funtziones de crésia, o a ccn. po fortilesa / nde dh'ant afumentau = at leadu assuconu malu
Sinònimos e contràrios
afumai,
ifumentare
/
timongiai
Frases
fit una domo totu afumentada ◊ cussa linna no bi cheret tènnere, petzi est afumentendhe su logu ◊ at afumentadu su pinnetu pro che fagher fuire sos babbautzos
2.
no timas, fillu miu, ca ti apu afumentau a timòngia e a pramma benedita (M.T.Garau)
Ètimu
srd.
Tradutziones
Frantzesu
fumiger
Ingresu
to fumigate
Ispagnolu
ahumar,
incensar
Italianu
suffumicare,
incensare
Tedescu
räuchern.
ifumentàre , vrb: ilfumentare,
infumentare,
isfumentare Definitzione
fàere afumentu, prènnere su logu de fumu, pigare fumu; fàere fumu o afumentu a unu coment’e meighina; bínchere cun grandu facilidade, impresse, in ccn. cosa
Sinònimos e contràrios
afumare,
afumentai
Frases
poniant su casu in su cannitu chi che fit in su cubone, a ilfumentare
2.
ndhe ant batidu a su santu Manzella a los isfumentare ◊ pro su chi apo bidu ndhe cheria irfumentadu ◊ ca mi che so ammustérchidu, tziu Batore mi at irfumentadu
3.
in sa falada a isse l'apo infumentadu
Ètimu
srd.
Tradutziones
Frantzesu
fumiger
Ingresu
to fumigate
Ispagnolu
fumigar
Italianu
espórre a suffumìgio
Tedescu
inhalieren