Ditzionàriu in línia
de sa limba e de sa cultura sarda

afínu , nm Definitzione genia de fàmene, de apititu forte, ma fintzes una genia de suferéntzia de s'ànimu, pistighíngiu, pentzamentu Sinònimos e contràrios afinamentu, fàmene, francusina, isaminamentu, issilicamentu, sfinighimentu / angultia, annógiu, congòscia Frases m'intendu afinu: pigheus unu buconi! ◊ pràngius de lissa e anguidha arrustia chi solu a nci pensai benit s'afinu! (L.Cocco)◊ s'ora est intardendisí e cumentzaus a tenni afinu ◊ si fuiant cun s'afinu in su gúturu 2. un'afinu, unu prantu benit de tantu in tantu ◊ intzandus totu s'afinu si tramudat in d-unu gosu ◊ est in afinu prangendi su maridu mortu ◊ sas féminas biviant in poesia finas sos afinos de fitianu (P.Tzilla) Ètimu srd. Tradutziones Frantzesu langueur Ingresu languor Ispagnolu apetito Italianu languóre Tedescu Schwäche, Gefühl der Leere im Magen.

allacaméntu , nm Sinònimos e contràrios allacanadura, allacanamentu, allacanonzu, ispoderimentu, sfinighimentu Ètimu srd. Tradutziones Frantzesu faiblesse, langueur Ingresu weakness Ispagnolu debilidad Italianu debolézza, languóre Tedescu Schwäche.