bonómine , nm Definitzione
ómine giustu, àbbile, sàbiu, postu a peritziare dannos, addesumare o ispartzire interessos, pònnere paghes: po sa matessi cosa si narat fintzes solu ómine; si narat fintzes a unu calesiògiat ómine po dhu tzerriare, candho no s'ischit ite dhu narant
2.
bonómine, e de ue sezis?
Ètimu
srd.
Tradutziones
Frantzesu
médiateur,
homme de confiance
Ingresu
peacemaker
Ispagnolu
conciliador
Italianu
pacière,
uòmo di fidùcia
Tedescu
Versöhner,
Vertrauensmann.
tratadòre , agt, nm Definitzione
chi o chie si ponet in mesu de duos po dhos pònnere de acórdiu, pruschetotu chie andhat a foedhare fémina a cojuare po un'àteru
Sinònimos e contràrios
apagiadori,
comisionàrgiu,
mandhadàgliu,
paraímpiu
2.
Angheledha li at torradu medas bortas curcuricra e su tratadore a sa fine li at nadu de si ndhe chircare un'àtera
Ètimu
spn.
tratador
Tradutziones
Frantzesu
médiateur
Ingresu
mariator
Ispagnolu
mediador
Italianu
mediatóre
Tedescu
Vermittler.