cantòne 1 , nm: contone 1, contoni 2 Definitzione pedra manna aderetzada, bona po contonada, bica de muru ue si ponent is contonadas; genia de pedra modhe meda, in colore de chinisu, ma fintzes sa trachite (ca segat bene): pedrasealza; pedra, coróngiu mannu Sinònimos e contràrios cantonada / pedrasealza / caróngiu / cdh. cantoni Maneras de nàrrere csn: èssere giutu che contone subra de mata = coment'e cosa chi no praxit própriu nudha; perda de contoni = contonada Frases sos boes traxinaiant in mesu de su trigu duos cantones pesosos chi ischitzaiant sas ispigas ◊ sas arcadas fint fatas a contones chin arte balente dae sos mastros de muru ◊ sa crésia de S. Antine est totu a contone picadu 2. cun totu cussu bentu, sos filos de sa luche, pendholiandhe, fruschiabant arrajolaos in sos contones de su palatu 3. su contone l'adderetas comente cheres, ca est modhe ◊ sura su giannile de cantone bi est créschida e sicada s'erba, in sa domo abbandhonada ◊ sas zanas istaiant in domos fatas in su cantone modhe Sambenados e Provèrbios smb: Cantone, Cantoni Ètimu itl. Tradutziones Frantzesu tuffeau Ingresu corner Ispagnolu cantón, toba Italianu cantóne, tufo Tedescu Tuffstein.

«« Torra a chircare