istibbídu , pps, agt, nm: istibbiu,
stibbiu Definitzione
de istibbire; nau de cosa o gente, chi funt postos a istrintu de pare, cracos meda; unu chi papat meda, pasterone
Sinònimos e contràrios
ciacau,
insacadu
/
sassagoni,
tuviu
2.
is arrugas funt istibbias de genti, in sa festa, no fait a passai
Tradutziones
Frantzesu
bondé
Ingresu
crammed
Ispagnolu
lleno,
repleto
Italianu
zéppo
Tedescu
vollgestopft.
stibbíu , pps, agt: istibbidu Definitzione
de stibbiri; nau de istrégiu o de logu, chi est prenu a isticu
Sinònimos e contràrios
insacadu
2.
at passau unu pulma stibbiu de genti
Tradutziones
Frantzesu
entassé
Ingresu
crammed
Ispagnolu
repleto
Italianu
stipato
Tedescu
überfüllt,
gedrängt voll.